اتاق فرار؛ سافاری وحشت نیست

با پیشرفت علم و تکنولوژی؛ تفریحات و سرگرمی های بشر هم شکل و شمایلی متفاوتی به خودش گرفت و آدما بیشتر تمایل داشتن تا سرگرمی های متفاوت و پر هیجانی رو امتحان کنن که در شرایط واقعی زندگی، امکان تجربه شون خیلی بعید بود و یا اصلا وجود نداشت.

برای انسان امروزی؛ بازیهایی جالب تر و دوست داشتنی تره که پر از لحظات و اتفاقات غیر قابل پیش بینی باشه و حس های ناشناخته ای رو در وجودش بیدار کنه که در روزمرگی های زندگی ازش غافل مونده. البته بعضی از این سرگرمی ها اونقدر عجیب و غریب هستن و احتیاج به شرایط خاص و ویژه ای دارن که عملا امکان تجربشون برای همه وجود نداره، ولی در این بین سرگرمی هایی هم هستن که این روزها خیلی سر و صدا به پا کردن و به قول معروف حسابی ترکوندن؛ مثل سافاری وحشت یا اتاق فرار.

درسته که در حال حاضر بازیهای این چنینی خیلی همه گیر شده و تقریبا تو بیشتر شهرها حداقل یه سافاری وحشت و یا اتاق فرار دیده میشه؛ ولی اون چیزی خیلی عجیبه اینه که خیلیا این دو مکان را به عنوان اتاق های ترس و وحشت می شناسن و حتی به جای هم ازش استفاده می کنن که اصلا کار درستی نیست. البته یه سری شباهت ها بین این دو نوع سرگرمی وجود داره ولی اگه بخوایم به صورت تخصصی بهش نگاه کنیم، اتاق فرار کاملا از سافاری وحشت جداست و این دو مقوله در یک ملک نمی گنجن.

با توجه به این که اتاق فرار معمولا سرگرمی شناخته شده تریه، بذارین کمی در مورد سافاری وحشت بیشتر بدونیم.

سافاری وحشت

سافاری وحشت در اصل به مکان های مخوف و ترسناکی گفته میشه که در اونجا تلاش میشه با استفاده از المان های ترس و وحشت در مخاطب ایجاد ترس و دلهره کنن. در اتاق وحشت مخاطب به طور کامل از دنیای واقعی جدا میشه و سفری هراس انگیز و شگفت آور رو شروع می کنه. سفری که قراره ضربان قلبش رو بیشترکنه و آدرنالین خونش رو اونقدر بالا ببره که سرشار از لذت و سرخوشی بشه.

ترس تو این اتاق ها معمولا با استفاده از توهم مصنوعی شکل می گیره و سعی میشه با فریب دادن ذهن افراد، اتفاقات و حوادث رو واقعی جلوه بدن. در اینجا با استفاده از حسگرهای حرکتی و پدهای لمسی، تلاش می کنن مخاطب رو در فضای ترس و دلهره غرق کنن، البته اون چیزی که سافاریهای وحشت رو مخوف و هولناک میسازه؛ اتفاقات غیر قابل پیش بینی و غیر منتظره ایه که وقتی با سرعت و پشت سر هم اجرا میشه، مغز رو تو خلسه توهمی فرو می بره و به فرد این حس رو القا می کنه که در خطر واقعیه و چیزهایی که که باهاش روبرو میشه؛ خیالی نیست. خصوصا وقتی که این ترس با سایر عوامل محیطی مثل نور و موسیقی پشتیبانی بشه، بسیار تاثیرگذارتر و رعب آورتر جلوه میکنه.

همه چیز این اتاق کاملا با ظرافت و درایت تعیین میشه تا اثر بخشی بیشتری داشته باشه، نوع موسیقی اتاق های وحشت کاملا حرفه ایه که از نظر وزن و هارمونی معمولا ناهماهنگ و تنش زاست تا به طور مستقیم و غیر مستقیم وحشت و دلهره رو به جون افراد بریزه. تو این موسیقی از صداهایی مثل شکستن استخوان، بیرون ریختن خون، رعد و برق و .... برای تشدید حس وحشت استفاده میشه.

علاوه بر این در سافاری وحشت از جدیدترین آیتم های ترسناک و هوشمندانه ترین تکنیک های ترسوندن استفاده میشه، همه چیز مثل نورپردازی، دستگاه های ساخت مه و دود، اتاق های گردان، اکتورهای حرفه ای و ... در جهت ساختن دقایقی ترسناک و نفس گیر برای افراد به کار گرفته میشه.

ولی اتاق فرار حال و هوایی کاملا متفاوت داره و کلا در فضای دیگه ای فعالیت می کنه. اتاق فرار در اصل یه بازیه، ولی سافاری وحشت یه سرگرمی تماشاییه که خیلی شبیه رفتن به سینما و دیدن یه فیلم ترسناکه.

درسته که هر دو مکان برای سرگرمی ساخته میشن و برای جذب مخاطب و انتقال ترس از فیلم های ژانر ترسناک اقتباس می کنن، ولی اتاق فرار تنوع زیادی داره و در مجموعه هایی مثل مجموعه انیگما بیشتر هیجان انگیزه تا ترسناک. اصلا به نوعی مهم ترین تفاوت بین اتاق فرار و سافاری وحشت نوع ترسیه که در این اتاق ها تجربه میشه. اتاق فرار لزوما ترسناک نیست و در ژانرهای مثل ژانر های جنایی بیشتر معمایی و جناییه تا ترسناک و دلهره آور. در اتاق فرار هیچ کدام از عوامل صرفا به خاطر القای ترس و وحشت ایجاد نشده و هدف اصلی به چالش کشیدن مغز در شرایط بحرانی و اضطراره. در اصل اتاق فرار یه نوع تمرین برای مغزه که بتونه در سخت ترین شرایط، با تمرکز و دقت بهترین تصمیم رو بگیره و همه چیز رو تحت کنترل خودش داشته باشه.

در اتاق های فرار حرفه ای مثل اتاق فرار مجموعه انیگما به یه سری نکات ظریف بیشتر توجه شده و تلاش شده تا بازیکنا به صورت کاملا فعال در همه بخش های بازی حضور داشته باشن و به صورت گروهی برای رسیدن به یه هدف مشخص و یا پاسخ یه معما تلاش کنن، چیزی که اصلا در سافاری وحشت دیده نمیشه، چون تو اتاق وحشت افراد، رهگذری سرگردان در نظر گرفته میشن که فقط تماشاگر رویدادهای ترسناکن و قراره با استفاده از جدیدترین تکنیک های ترس، وحشت زده و غافلگیر بشن.

درسته که در اتاق فرار هم به جزئیات و دکور به اندازه سافاری وحشت توجه میشه، ولی کارکرد این عناصر در این مجموعه ها کاملا متفاوته. در سافاری وحشت سفری کوتاه اما پر دلهره رو تجربه می کنین که همه چیز در تونل ها و دالان ها برای ایجاد حس ترس و توهمه. در حالی که در اتاق وحشت هر نکته و مساله ای صرفا برای حل یه معما در نظر گرفته میشه و همه چیز در خدمت هدف نهایی قرار داره. علاوه بر این برقراری تعامل هم در اتاق فرار خیلی مهمه؛ خصوصا در اتاق هایی مثل اتاق قتل مرموز یا اتاق جنگ مجموعه اتاق فرار برج میلاد که سرنخ ها باید به دقت بررسی بشه  و از کنار هم چیدن نکات ریز و درشت به جواب نهایی رسید.

در حقیقت او چیزی که در این اتاق ها اتفاق میفته، از همه لحاظ با هم متفاوته و میشه گفت به نوعی دو ژانر جداگانه محسوب میشن ولی هدف هر دو اتاق ایجاد سرگرمی و نشاطه که دراین زمینه واقعا موفق و عالی عمل کردن.

البته حس لذت و سرخوشی در این اتاق ها رابطه مستقیمی با نوع نگاه شما هم داره. چون اگه دلتون میخواد یه سرگرمی متفاوت و ترسناک رو تجربه کنین، سافاری وحشت یه انتخاب عالیه. ولی اگه از اون دست آدمایی هستین که از یه بازی گروهی پر هیجان لذت می برین که پر از معماهای سرگرم کننده و لحظات غافلگیر کننده باشه، بهتره اتاق های فرار مجموعه های موفقی مثل انیگما رو تجربه کنین که تا مدتها خاطرش تو ذهنتون باقی می مونه و لحظات به یاد موندنیش، فراموشتون نمیشه.

منبع: اتاق فرار انیگما